DAG 1
Het is zover, onze talenten en hun begeleiders zijn op reis in Marokko. De eerste dag is er een vol indrukken. Talent Bradley brengt verslag uit. ‘Ik heb mij goed voorbereid in Nederland. Samen met mijn begeleiders Dennis en Bert hebben wij het programma goed doorgenomen. Ik vind het erg spannend maar heb er veel zin in. Om 11.00 was het dan zo ver. Wij worden opgehaald en rijden naar Stichting OpenDoor om papierwerk te regelen met de begeleiders. Mijn begeleider is Mounir, bij hem kan ik terecht met vragen. Na duidelijke afspraken gemaakt te hebben en broodjes gesmeerd te hebben rijden we naar Brussel. Daar vertrekken wij om 20.00. Ik heb nog nooit gevlogen. Erg spannend, maar achteraf viel het mee. Alleen het landen was spannend door de turbulentie. Gelukkig is dat goed gegaan. Bij de paspoortcontrole valt mij op dat er veel politie en leger aanwezig is. De kijken erg serieus en heb het gevoel dat je hier geen grappen moet maken. Er lijkt meer discipline hier te zijn. Ik vind dit goed want dan voel mij op mijn gemak en veilig. Na de douane kan het dan beginnen. We lopen naar de auto’s op weg naar bestemming Tetoua. Wij rijden door Tanger. Veel vrachtwagens en bedrijven. Grote bedrijven en bekende merken. Dit had ik niet verwacht. Het valt mij op dat het hier nog erg warm is. Heerlijk!
We rijden door naar Tetouan dwars door de bergen. Mijn oren moet ik zo nu en dan klaren. Maar het landschap is prachtig! Wat bij mij veel indruk heeft gemaakt is hoe de mensen hier leven. Ik zie mooie auto’s afgewisseld met hele oude rotte auto’s. Het verschil is enorm. Gigantische villa’s die ik in Nederland nog nooit heb gezien en dan weer kleine hutjes die net groot genoeg zijn voor een hond in Nederland. Wij leren wat mensen kennen. Iedereen wil ons helpen. Wat mij opvalt is dat juist de mensen die niets hebben alles willen delen. We hebben ons verblijf gevonden. Mooi uitzicht vanuit mijn kamer. Ook hier weer mensen die alles voor ons willen doen. Ze houden zelfs de deuren elke keer open voor ons. Dat ben ik niet gewend in Nederland. Ik zie Mounir soms kleingeld geven. Van mensen om mij heen had ik veel gehoord over Marokko. Het heeft mij toch verrast. Eten en drinken is geweldig. Ook dit valt mij op. Mensen eten veel vers. In Nederland is dat toch anders. Het was een lange dag en ben moe. Ben benieuwd wat mij nog staat te wachten.’
DAG 2
Dag 2 door de ogen van talenten Aisha & Sergio. Aisha: ‘De tweede dag stond in het teken van een bezoek aan de locals. ’s Ochtends vroeg uit de veren om naar de bergen te rijden. Daar gaan we ervaren hoe de mensen buiten de stad leven. Back to basic. Geen water; de mensen zijn afhankelijk van het water dat van de berg stroomt. Heerlijk koud water! Mij valt op dat de mensen alles zelf verbouwen. Daar leven ze van. Wat mij ook opvalt is dat er veel vrouwen werken. Zij lopen met zware spullen op de rug. Ze wassen rode meirapen en andere groenten die ze zelf hebben verbouwd. Ik vond het heel zwaar om er te zijn. Had het gevoel dat ik niets toe te voegen had. Stond in mijn mooie kleren naar de mensen te kijken. Voelde mij erg slecht daaronder. Ik vind het moeilijk om te zien dat de mensen zo moeten leven. De begeleiding had snoep en ballen meegenomen. Dat was heel mooi om te zien dat de mensen daar zo blij mee waren. Er waren veel ezels en paarden te zien. Die helpen de bewoners met werken. Ik ben gek op dieren. Dat vond ik ook heel moeilijk om te zien. De beesten moeten echt zwaar werk doen. Na het bezoek heb ik met mijn begeleider Samira kunnen spreken. Dat was nodig want het heeft veel indruk op mij gemaakt.’
Sergio vertelt: ‘Na een heftige ochtend voor Aisha stond op het middagprogramma een bezoek aan Tanger gepland. In Tanger kan je de grot van Hercules bezoeken. Wij mochten daar een hele mooie zonsondergang bijwonen. Hierna mochten we de groten zien. Heel gaaf om te zien. Ik heb geleerd dat Hercules vroeger de piraten bestal en de buit in de grotten verstopte. Ook buiten kon ik op rotsen klimmen en dicht bij het zeewater komen. Binnen de grot was een hele belevenis met allemaal muziek, dieren en allerlei souvenirs. Kon mijn energie goed kwijt! Een schitterende dag! Morgen gaan wij weer de bergen en een survivaltocht doen.’
DAG 3
Een verslag door talent Appie. ‘Ik zit bij begeleider Khalid. Vooraf hebben we eerst een groepsoverleg waarin wordt uitgelegd dat het een zware dag wordt. Lang reizen, veel lopen en een survivalroute. Het is ook een warme dag: 26 graden. Na gisteren – een bezoek in de bergen- klaag ik minder. De begeleiding geeft aan om zwemkleding mee te nemen. Zwemkleding in de bergen? Ik dacht dat zij een grap maakten. Na een rit van 2 uur door enorme bergen en smalle onverharde wegen komen we eindelijk aan. Er zijn veel bossen en bomen. Ik zie nergens water, alleen een klein beekje en veel grote rotsen.
We krijgen nog wat water en tips;
– Bij elkaar blijven
– Help elkaar bij het klimmen
– Help elkaar als je het zwaar hebt
Dat vond ik leuk om te doen; klimmen en mijn groep helpen. Vooral begeleidster Samira, zij had soms moeite en dan hielp ik haar graag. Na een 1 uur lopen werd het steeds mooier en mooier. Ik heb dit nog nooit gezien! Watervallen, helder koud water. Nu konden we dan zwemmen. Het is zwaar maar dat vergeet je. Ik ben ook trots op de groep. Soms hebben we geklaagd maar dat hoort er klein beetje bij. Uiteindelijk hebben wij het met zijn allen gedaan. Na de tocht zijn we doorgereden naar Chefchaouen; de blauwe stad. Daar hebben we gegeten en rond gekeken. Uiteindelijk nog souvenirtje gekocht voor mijn oma. Ik ben kapot maar het was een geweldige dag!’
DAG 4
Vandaag dag 4, ditmaal verteld door talent Armando. ”Ik ben een stille genieter. Het mooiste vond ik onze trip in de bergen. Als er een leuke survival tour is, dan ben ik in mijn element! Vandaag hebben we een uitrustdag. We mogen genieten van het strand en de omgeving. Geen opdrachten, even het hoofd leegmaken is onze opdracht. In de ochtend heb ik met mijn begeleider Bert mijn doelen besproken. Deze pak ik op bij terugkomst. Hierna lekker mijn zwembroek aan en richting Marina Smir. Een luxe, schitterend strand waar grote jachten liggen en kamelen lopen. Het is leeg, omdat de toeristen er niet zijn. We hebben dus een heel strand voor onszelf. De mensen leven hier anders. Grotere huizen zonder daken. Ik heb geleerd dat ze dat doen, omdat de kinderen bijna niet weggaan van het ouderlijk huis. Het is gebruikelijk om een verdieping erbij te bouwen als je trouwt. Zo leven de ouders op de eerste verdieping en als zij oud worden, kunnen de kinderen voor hen zorgen. Dat vind ik een mooie gedachten. Hier lijken mensen ook beter voor elkaar te zorgen. Ik vind het irritant dat je wel vaak wordt lastig gevallen door arme jongeren. Je wilt ze helpen, maar dat kan niet altijd. Nog paar dagen en dan zit het erop. Tot nu toe is het geweldig geweest!”
DAG 5
Vandaag vertelt talent Nikky. ”We zijn naar Martil geweest, dat is een kustplaats waar normaal gesproken veel toeristen zijn. Die periode is nu een beetje voorbij, dus het was lekker rustig. We hadden de tijd om met elkaar te praten en onze ervaringen te delen en na te denken over de toekomst terwijl we gezellig over de boulevard liepen. Er was tijd om een potje te poolen en samen wat te drinken en even te relaxen. Die afwisseling was wel nodig, want sommige momenten waren best heftig de afgelopen dagen. In de avond zijn we nog over één van de vele marktjes gelopen, we hebben leuke souvenirtjes gekocht en een cadeautje voor een vriendin. Ik heb een leuke Marokkaanse jurk voor mezelf gekocht die ik graag wilde hebben. Ik vind het tot op heden een mooie week en Marokko heeft een prachtige natuur!”
DAG 6
Op deze laatste dag in Marokko geeft talent Noor verslag. ’Vandaag is dag 6 van onze trip door Marokko, morgen staat de voorbereiding voor de terugreis op het programma. We hadden een bijzonder bezoek aan een achterstandswijk in Tetouan Barrio. Ik voelde aan onze groep dat ze dit spannend vonden. Het was de dag waar wij een beetje tegenop zagen. Na een voorbereiding konden wij eindelijk op pad. Tijdens het overleg vertelde onze gids dat Tetouan gebouwd is op een berg en naar mate je hoger komt hoe gevaarlijker het wordt en hoe armer de mensen zijn. De vader van onze begeleider Mounir was de gids, hij is in die wijk opgegroeid. Hij kent nog veel mensen en weet de weg in de wijk blind, dat stelde ons gerust. Maar hij gaf ook aan dat wij niet te ver zouden gaan in de wijken. Tijdens de rit zagen we het mooie straatbeeld steeds meer veranderen naar armoede.
Barrio is een wijk waar nog veel invloeden te zien zijn van de Spaanse bezetting, dat was mooi. Zo staan er nog kerken en zijn de straten in het Spaans. Ik heb veel armoede gezien. Mensen die tweedehands spullen verkopen om iets te verdienen en kleine kinderen die groente of fruit verkopen. Wij voelden ons wel erg bekeken dat was een beetje ongemakkelijk. Toch zijn de mensen weer vriendelijk, ik vond het niet gevaarlijk. Het was er wel vies en druk. Wij zijn ook door een markt gelopen, daar mocht ik even bij een man zitten. Hij verkocht verschillende spulletjes. Het was een zware dag met veel indrukken. Deze kant van Marokko had ik nog niet gezien. Ik hoop echt dat de mensen het snel beter krijgen.’’
[unitegallery Marokko]