
‘Ik heb weer zin om naar school te gaan’
Daan
“Ik hield alles voor mezelf en sloot me af. Daardoor kon ik mijn emoties niet goed controleren. Hoe meer je opkropt, hoe meer je jezelf beschadigt. Ik kreeg vaak ruzie en belandde bij de politie, daarnaast sneed ik mezelf en liep ik rond met zelfmoordgedachten. Op school ging het ook niet goed. Mijn moeder merkte dat er iets was. Zij nam me uiteindelijk mee naar de huisarts, die me doorverwees naar OpenDoor.”
“Ik voelde eerst weerstand. Ik dacht: dit gaat mij toch niet helpen. Alleen merkte ik al snel dat de gesprekken met de begeleider van OpenDoor fijn waren. Hij gaf direct aan: als je het niet voelt, zeg het dan. Dan krijg je een andere begeleider. Maar ik voelde van begin af aan dat hij een rustgevend effect op mij had. Hij was als een grote broer, geen hulpverlener bij wie ik voelde dat hij voor zijn werk met mij moest praten. Daardoor opende ik mezelf.”
“Hij was er bij elke stap die ik in de afgelopen twee jaar zette, bijvoorbeeld toen ik therapie kreeg. Het was heel fijn om op die momenten iemand bij me te hebben die ik al vertrouwde.”
“Ik heb uiteindelijk ook alles verteld aan mijn moeder. Dat vond ik heel spannend, omdat ik wist dat het haar pijn zou doen. Uiteindelijk luchtte het me erg op. Ik heb haar geboortedatum ook op de binnenkant van mijn arm gezet, op de plek waar ik mezelf altijd sneed. Daardoor wist ik zeker dat ik het nooit meer zou doen.”
“Ik leerde in de afgelopen jaren beter om te gaan met mijn emoties. Ik voel me veel fijner nu ik mezelf uitspreek. Ik ben gestopt met automutilatie, snijd mezelf niet meer en heb ook geen zelfmoordgedachten meer. Inmiddels ben ik zelfs verloofd en ook op school gaat het beter. Ik wilde eerst misschien bij de politie, maar door de hulp van OpenDoor ben ik van mening veranderd. Ik wil nu heel graag bij OpenDoor werken. Zij hebben zoveel voor mij betekend – dat wil ik ook voor anderen doen. En ik denk dat ik dat kan met mijn ervaring. Ik vind het nu bijvoorbeeld al leuk om vrienden te adviseren.”