‘Ik heb weer hoop voor mijn toekomst’
Arthur (19 jaar)
Roos (15) kwam een jaar geleden bij Stichting OpenDoor. Ze ging niet naar school, hing vooral buiten rond en was erg depressief. We kregen moeilijk contact met haar, ze wilde namelijk geen hulpverlening. Onze gedragswetenschapper & trajectbegeleider Manon vertelt hoe we toch een band creëerden met Roos.
“We begonnen door te kijken naar haar krachten en interesses. Van daaruit bouwden we een vertrouwensband met haar op. Kortom, we pasten de OpenDoor-methode toe.”
“Zo liet en laat ik haar in de auto altijd de muziek kiezen. Muziek is belangrijk voor Roos en ik merk door het type muziek dat zij kiest, in welke mood ze is. Daarnaast helpt paardrijden enorm. Dat geeft haar de rust en ontspanning, om vervolgens te gaan praten over zichzelf.”
“Het traject was best turbulent. Inmiddels gaat het heel goed. Roos staat open voor onze hulp, ze ziet in dat wij haar kunnen helpen en ze volgt trouw de behandelingen, ook al moet ze daarvoor zelf reizen. We benaderen haar positief en dat werkt. Ze doet het zo goed, dat we de begeleiding af hebben gebouwd van eens per week, naar eens per twee weken. Daarnaast loopt Roos inmiddels 3 dagen per week stage op een zorgboerderij.”
“Een andere interesse van Roos is voetbal. Ze is groot fan van Feyenoord. Toen ze voor het eerst op ons kantoor kwam, zag ze alle voetbalshirtjes van ons hangen. Ze vroeg meteen: ‘Kunnen jullie geen Feyenoord-shirtje voor mij regelen?’ We spraken met haar af: als jij heel goed je best doet, je doelen behaalt en laat zien wat je kan, gaan wij dat proberen te regelen. Zij hield zich aan de afspraak en wij ook. We hebben van Feyenoord een shirt gekregen met de handtekeningen van alle spelers erop. Dat is supertof en daar is ze ons heel dankbaar voor. Zoals wij heel trots op haar zijn.”