
‘Laten we het over de uitslag maar niet hebben’
Levi
Daylana (14) was niet meer welkom op school vanwege frequente conflicten en agressieproblemen. In de dagbestedingsgroep en onder begeleiding van Vanessa bloeit ze helemaal op. Inmiddels zet ze haar eigen ervaringen om anderen te helpen.
“Daylana verbleef in een gesloten instelling vanwege aanzienlijke agressieproblemen, frequente conflicten op school en aanhoudende miscommunicatie. Deze gedragsproblemen waren voornamelijk het gevolg van de stress die zij ervoer.”
“Daylana maakte een belangrijke persoonlijke groei door dankzij de begeleiding en de lessen van Vanessa. Ze had moeite met fysiek contact met oudere mensen, specifiek haar opa, vanwege zijn verouderingskenmerken. Vanessa leerde haar om door deze angst en haar schaamte heen te breken. Onder meer door te benadrukken dat het normaal is om bepaalde gevoelens te hebben en dat ze zich niet anders hoeft te voelen dan haar leeftijdsgenoten.”
“De contactmomenten met de begeleiders op de groep zijn voor Daylana ook van onschatbare waarde. Ze voelt zich gesteund en gehoord, kan haar ervaringen delen zonder veroordeeld te worden en verlaat gesprekken zonder zich slecht te voelen. Dit heeft aanzienlijk bijgedragen aan haar gevoel van welzijn.”
“Haar thuissituatie is inmiddels flink verbeterd. Ze heeft niet alleen de relatie met haar moeder verdiept, maar begrijpt en doorziet de familiedynamieken ook beter. Hierdoor gaat ze nu beter om met familiesituaties, wat essentieel is voor haar toekomst.”
“Daylana dacht dat ze geen toekomst had. Ze voelde zich vanaf haar twaalfde al mislukt, mede vanwege de afwezigheid van haar vader. Inmiddels is ze jongerenwerker, ondersteunt ze anderen die hetzelfde voelen, deelt ze haar ervaringen en benadrukt ze dat er altijd hoop is voor de toekomst, ongeacht de omstandigheden. Ze gelooft sterk dat iedereen de potentie heeft om tot bloei te komen, welke uitdagingen je ook tegenkomt.”