“Sara* kwam bij mij in begeleiding toen ze 12 jaar oud was. Ze zat niet goed in haar vel, had veel hoofd- en buikpijn en niemand wist waar die klachten precies vandaan kwamen. Wat we wel wisten, was dat Sara haar gedachten en gevoelens niet goed onder woorden kon brengen en dat haar ouders niet goed wisten hoe ze hun dochter konden helpen.”
“Sara kreeg dramatherapie, maar dat belastte haar juist meer. Dit vond namelijk plaats na schooltijd, terwijl de uren op school voor haar al een hele opgave waren. Ze ervoer ook veel stress door haar huiswerk en werd letterlijk ziek als ze een presentatie moest geven. Ze voelde zich steeds slechter, wat zich ook uitte in depressieve klachten. Ze bekraste zichzelf op haar armen, benen en buik.”
“We zetten de dramatherapie stop, ze kreeg een aangepast rooster in samenspraak met ouders en school en ze hoefde geen huiswerk meer te maken. Ze wilde wel naar school blijven gaan, omdat ze de contacten met haar vrienden en vriendinnen belangrijk vond. Daar haalde ze haar kracht uit. Ze is uiteindelijk nog overgegaan naar de tweede klas, alleen lukte het haar toen echt niet meer om mee te doen met het reguliere rooster.”
“We zagen dat Sara kenmerken liet zien van autisme. Uiteindelijk werd dit ook gediagnosticeerd. Het ging hierbij niet om die diagnose, maar om het begrip. Ze had maatwerk nodig en het vertrouwen van mensen om haar heen. Ook al zette ze de ene week twee stappen vooruit en een week later weer twee terug.”
“We hadden een lange adem. We waren er wekelijks, ook al maakte zij in het begin nog geen contact. Wij lieten zien dat we in haar geloofden, we benutten haar krachten door activiteiten in te zetten die haar talenten naar boven brachten en we gaven haar succeservaringen. Ze voelde langzaam maar zeker dat ze wél de moeite waard was, ongeacht hoe zij zich voelde.”
“Nadat ze een half jaar thuiszat, startte ze in november 2024 in de dagbesteding van OpenDoor met een opbouwschema. De trajectbegeleider ging de eerste keer mee om haar een veilig gevoel te geven. Sara vond het in het begin heel lastig om contact te maken met de andere talenten, maar doordat de begeleiders van OpenDoor een veilige omgeving creëerden waarin talenten mogen zij wie ze willen zijn, voelde Sara zich al snel zo goed dat ze het hele programma ging volgen. Ze ontwikkelde zich en zette zelfs de stap naar een vervolgopleiding. Ze volgt nu twee dagen onderwijs en loopt twee dagen stage. Ze heeft het erg naar haar zin.”
“Sara en haar ouders zijn in de afgelopen drie jaar enorm gegroeid door hard te werken. We zien een meisje van bijna 16 jaar dat weer perspectief heeft. Als hulpverlener ben ik enorm trots op haar, maar ook op mijn collega’s. De verbindingen die wij hebben met elkaar en onze talenten hielpen Sara. Mijn collega’s van de dagbesteding zijn enorm goed in het creëren van een veilige setting. Dit is mijns inziens de basis voor adequate ontwikkeling van onze talenten.”
*Sara is een gefingeerde naam om de anonimiteit van dit talent te borgen.
