Het is halverwege de ochtend en een klein groepje tieners en twintigers heeft al aardig wat uren in het stucwerk achter de rug. Ze zitten samen in de kleine kantine midden in de grote overdekte bouwplaats. Daar drinken ze koffie, eten ze hun boterhammen en maken ze de grappen die je ook op de gemiddelde bouwplaats hoort. Deze jongeren leren hier zowel het vak als de normen en waarden. Zo vragen ze aan begeleiders Frans en Gerrit of ze even naar buiten mogen in de pauze. “Nee, dat hebben jullie zelf verpest door stiekem buiten te vapen.”
De grote vijftiger Gerrit klinkt en kijkt streng. “Dit is een opleidingscentrum, geen kleuterschool.” Maar hij kan lezen en schrijven met de jongens. “Ik behandel ze zoals ze behandeld moeten worden. Ik was zelf ook een klootzakje. Je moet er een zijn om er een te begrijpen.”
Jongeren van allerlei achtergronden lopen hier deze ochtend rond. Ze zijn nog leerplichtig en hun middelbare school blijft hoofdverantwoordelijk. Om allerlei redenen kunnen zij even niet naar school. Dat kan zijn vanwege hun eigen gedrag, maar ook door hun thuissituatie. Het Opleidingscentrum West-Brabant is een vangnet voor hen. Sommigen gaan nog een paar dagen per week naar het voortgezet onderwijs, anderen helemaal niet meer. Het Opleidingscentrum West-Brabant en de onderwijsinstelling evalueren regelmatig over de voortgang.
Aan het einde van de ochtend komt een nieuwe groep jongens aan. Dit zijn leerlingen van de zogenoemde entreeopleiding. Een mbo-opleiding voor jongeren die hun middelbare school zonder diploma verlieten. Ze krijgen in de ochtend een paar uur theorie, Nederlands, rekenen en burgerschap, daarna volgt ook voor hen de praktijk. Ze mogen zelf kiezen of ze willen leren metselen, stuken, tegelen of schilderen. Als dat goed gaat, ze hun werk goed doen en zich aan de afspraken houden, volgt een stage bij een bouwbedrijf. “We helpen ze om zo snel mogelijk een mbodiploma te halen. Dit is een doelgroep die net dat extra steuntje in de rug nodig heeft”, vertelt Gerrit.
Bijna iedereen is in de grote ruimte bezig met stuken. De jongens hebben allemaal hun eigen hokje, drie stenen muren, met hun naam erop. Gerrit leert ze samen met zijn rechterhand Frans de fijnekneepjes van het vak. Die laatste werkte zelf jarenlang als metselaar. “Ik wil het vak doorgeven. Mijn voordeel is dat ik deze jongeren snap. Ik ging zelf als 15-jarige van school, was er bijna nooit.”
Waar Frans en Gerrit de begeleiding in het praktijkgedeelte voor hun rekening nemen, zorgt Demi van Baal samen met iemand van onderwijsinstelling Curio voor de theorie. Demi merkt dat de meesten echt op hun plek zijn in het centrum. “Ze vertellen hoe fijn ze het vinden dat ze hier lekker met hun handen kunnen werken. Ze hebben behoefte aan praktisch onderwijs.” De begeleiders van het Opleidingscentrum West-Brabant pikken de leerlingen iedere dag op vaste ophaalpunten op. Ze zijn afkomstig uit heel West-Brabant, tot aan Tilburg.
Demi vertelt dat de samenwerking met Stichting OpenDoor erg goed bevalt. Verschillende talenten die via OpenDoor ambulante begeleiding krijgen, werken bij het Opleidingscentrum West-Brabant aan hun carrière. “Je merkt dat zij hun begeleider van OpenDoor echt als maatje zien. Als het even niet goed gaat, komt die begeleider en lopen ze samen een rondje om te praten of tot rust te komen. Ze voelen dat ze altijd terechtkunnen bij hun begeleider en dat is heel waardevol.”
